Başka gözle görmek
ABD’li Rachel Buchenwald’da çalışmaya başladığından beri, insanların anma mekanlarına ihtiyacı olduğunu biliyor.
Burada Buchenwald’da en kötü yerlerden biri eski krematoryum. Mekanlara sessizlik hakim, zira ziyaretçilerden burada yüksek sesle konuşulmaması isteniyor. Benim gönüllülük hizmetim ilk başladığında bunu çok da anlamamıştım. Benim için tüm Buchenwald bir acılar mekanı. Krematoryumun bu kurallarını, insanların kendilerini tam da burada, belki başka yerlerde olduğundan daha fazla acıya muhatap hissetmelerine dönük bir kural olarak algıladım.
Bu yaptığım işle birlikte şimdi biliyorum ki, insanların kurbanları anmak için fiziksel ortamlara ihtiyaçları var. Buraya gelmeden önce benim Holokost’la duygusal bir bağlantım yoktu ve bu konuya farklı bakan insanlar olduğunu öğrendim zaman içinde. Ya da belki Libyalı bir ziyaretçi de aynı şeye farklı gözlerle bakıyordur, bugüne ait benzer görüntüler biliyordur. Bu güncellik benim için önemli. Geçmişten dersler çıkarma ve insan haklarının korunması konusunda benim nasıl katkım olabileceğini bilmiyorum. Ama yakın zamanda bir cevap bulmayı umuyorum.”
RACHEL BRYANT // BUCHENWALD
24 yaşındaki Amerikalı ABD’nin Saint Louis kentinde Amerikanistik öğrenimi gördükten ve New York’ta bir süre kaldıktan sonra geçmişin suçlarını izleme amaçlı eylem programı “Aktion Sühnezeichen Friedensdienste”nin (ASF) sunduğu Weimar yakınlarındaki Buchenwald’da gönüllü çalışma imkanından yararlanmaya karar verdi. Burada 2013 Güzünden beri çalışıyor ve örneğin ziyaretçilere anma mekanlarını gezdiriyor. 1945 Nisanındaki kurtuluşa kadar burada o dönemde 50’den fazla ulustan 250.000 bin insan tutukluydu; yaklaşık 56.000 tutuklu burada hayatını kaybetti. Anma mekanı sürekli sergilerle buranın geçmişi hakında bilgi veriyor. Fotoğrafta Rachel eski kampın arazisi önünde görülüyor.
Metne geçirenler: Clara Görtz, Helen Sibum, Fotoğraf: Stephan Pramme