Gençler dönemin şahitlerinin hatıralarını koruyor

Yahudi Soykırımı döneminin şahitleri artık yapamadığında çocuklar ve gençler onların hikayelerini aktarmaya devam edecek. Bu Almanya’daki “İkinci Şahitler” derneğinin çalışmalarının özünü açıklıyor. Gönüllüler çocukları ve gençleri Yahudi Soykırımı’nda sağ kalmayı başaranların biyografilerini incelemeye, anılarını korumaya ve aktarmaya teşvik ediyor. Çünkü Yahudi Soykırımı’nda sağ kalmayı başaran insanlar bu esnada çok yaşlı oldukları için yakında artık kimse kendi hikayesini anlatamayacak.  

Yaklaşık 22.000 çocuk ve genç dernekte aktif durumda ve antisemitizm ile ırkçılığa karşı çalışmalara katılıyor. 2014 yılındaki kuruluşundan bu yana dernek genç insanları toplumsal sorumluluk üstlenmeye teşvik ediyor. Çocuklara ve gençlere ulaşmak için okullarla işbirliği çerçevesinde gerçekleştirilen atölye ve proje çalışmaları şeklinde öğretici bir konsept sürdürülüyor. İkinci Şahitler’den Christina Walther “Amaç özellikle aile ve sosyal çevre nedeniyle eğitim olanaklarına erişimde zorluk yaşayan kişilere de ulaşmak” diyor. Fakat özgeçmişlerini genç insanlarla paylaşan dönemin şahitleriyle nasıl iletişime geçiliyor? 

Dernek ilk zamanlarında aktif bir şekilde müzelere, Yahudi kurumlarına veya bireylere ulaştı. Bu sırada büyük bir network oluştu. Dernek, Yahudi Soykırımı’nda sağ kalmayı başaranlarla röportajlar yapıyor ve çocukların ve gençlerin bir sonraki aşamada birlikte çalışmaya devam ettiği bir tür dergide veya podcast bölümlerinde hikayeleri belgeliyor. İkinci şahitler bunun yanı sıra onların ellerine raporların bilimsel ve tarihsel bakımdan tasnif edilmesi için malzeme de veriyor. Walther, her ikinci şahidin sembolik olarak bir kimlik aldığını açıklıyor: “Sağ kalanlara ve ailelerine mektup yazmak, biyografi incelemesini tamamlıyor.”  

Dernek aynı zamanda sağ kalanlarla oldukça sıkı bir temas halinde. Gönüllüler onlarla fikir alışverişi yapıyor ve onları derneğin çalışmaları hakkında düzenli olarak bilgilendiriyor. Şimdiye kadar 37 röportaj gerçekleştirilmiş. Dernek, gelecekte eğitim çalışmalarını yaygınlaştırmak amacıyla Manuşlar ve Romanlar gibi diğer grupların hikayelerin de gelecekte ele alınması gerektiğini vurguluyor.