Od Schwarzwaldu po Harz
Pomiędzy wybrzeżem na północy i Alpami na południu, w środkowych Niemczech leży wiele mniejszych pasm górskich – prezentujemy niektóre z najpiękniejszych niemieckich gór średnich.
Schwarzwald to prawdopodobnie najbardziej znane pasmo górskie średniej wielkości w Niemczech, choć nie jedyne: pomiędzy Alpami i Morzem Północnym jest ich o wiele więcej. W zależności od definicji, od 22 do ponad 40. Były one od zawsze słabo zaludnione, a w dawnych czasach wiele z ich szczytów służyło jako schronienie przed wrogami. Dzisiaj znów stanowią one swego rodzaju schronienie: dla turystów oraz wędrowców, którzy poszukują kontaktu z przyrodą.
Schwarzwald
Najsłynniejsze, a jednocześnie najwyższe średnie pasmo górskie w Niemczech leży na skrajnym południowym zachodzie kraju. Feldberg ma 1493 metrów wysokości (na zdjęciu: widok ze szczytu Feldberg na Belchen). Ten rezerwat biosfery UNESCO jest znany na świecie z powodu swojej bogatej przyrody, dzięki tradycyjnym strojom, a także jako ojczyzna zegara z kukułką.
Góry Połabskie
Niemiecka część tego pasma górskiego znana jest także jako Saska Szwajcaria – a nazwa ta wiele zdradza: leży ono w pobliżu górnego biegu Łaby, w kraju związkowym Saksonia, a jego spektakularne pomniki przyrody przywodzą na myśl Alpy Bawarskie (na zdjęciu: widok z Ferdinandstein).
Las Bawarski
Las Bawarski kryje w sobie najstarszy park narodowy w Niemczech. Wraz ze swoim odpowiednikiem po stronie czeskiej, parkiem narodowym Šumava, stanowi on największy obszar ochrony lasów w Europie Środkowej (na zdjęciu: widok na Osser).
Harz
Góry Harz przez dziesięciolecia dzieliła niemiecko-niemiecka granica, a przyroda tylko na tym skorzystała: park narodowy, cztery rezerwaty przyrody i jeden rezerwat biosfery chronią tutejszy zróżnicowany krajobraz (na zdjęciu: kolejka na Brocken). Oprócz tego znajduje się tu pięć obiektów z Listy Światowego Dziedzictwa UNESCO, spośród których najbardziej znanym jest miasto Goslar.
Las Turyński
To raczej niewysokie pasmo górskie znajduje się w większości pod ochroną jako rezerwat przyrody, którego główną częścią jest rezerwat biosfery. Docenił go już Johann Wolfgang von Goethe. Zachwycał się: „Okolica jest cudowna, cudowna“. Jest tak do dziś (na zdjęciu: zamek Wartburg, w którym Marcin Luter tłumaczył Nowy Testament).
Eifel
Na zachodzie Niemiec leży Eifel – pasmo górskie wyjątkowe wśród niemieckich gór średnich, ponieważ jego wschodnia część ma pochodzenie wulkaniczne. Tamtejszy krajobraz wyróżniają bazaltowe wierzchołki dawnych wulkanów (na zdjęciu), a także maary, wypełnione wodą kratery erupcyjne.
