Przejdź do głównej zawartości

Światowe Dziedzictwo Naturalne: Morze Wattowe

Wzdłuż niemieckiego, holenderskiego i duńskiego wybrzeża Morza Północnego, na skutek morskich pływów powstał niezwykły krajobraz naturalny: Morze Wattowe.

18.03.2024
Typowy dla Morza Wattowego kuter rybacki wpływa do portu.
Typowy dla Morza Wattowego kuter rybacki wpływa do portu. © dpa/pa

Co sześć godzin rozpoczyna się na nowo niemal magiczne widowisko: w płytkim Morzu Wattowym można obserwować naprzemienne przypływy i odpływy, niesamowite dzieła natury oraz odsłonięcie nawet 30-kilometrowego odcinka dna morskiego, które ma tu miejsce dwukrotnie w ciągu doby. Na skutek pływów morskich, ten wyjątkowy nadmorski krajobraz ciągle się zmienia. W 2009 roku holenderska i niemiecka część Morza Wattowego została uznana przez Unesco za Światowe Dziedzictwo Naturalne, a w pięć lat później dołączył do nich także Park Narodowy Vadehavet, duńska część tego wyjątkowego obszaru na pograniczu trzech państw.

Dieses YouTube-Video kann in einem neuen Tab abgespielt werden

YouTube öffnen

Treści stron trzecich

Używamy technologii YouTube do osadzania treści, które mogą gromadzić dane o Twojej aktywności. Sprawdź szczegóły i zaakceptuj usługę, aby wyświetlić tę zawartość.

Otwórz deklarację zgody

Piwik is not available or is blocked. Please check your adblocker settings.

Morze Wattowe to również unikatowe siedlisko i największy tego typu ekosystem na świecie. Stanowi ono jeden z trzech niemieckich obiektów Światowego Dziedzictwa Naturalnego – jest jednym z dwóch niemieckich obszarów naturalnych o tym statusie, obok starych lasów bukowych w różnych parkach narodowych (trzecim obiektem jest unikatowa „kopalnia skamielin w Messel“). Stawia to Morze Wattowe na równi z innymi znanymi cudami natury na Ziemi, takim jak Wielki Kanion w USA, Wielka Rafa Koralowa w Australii czy należący do Ekwadoru archipelag Galapagos.

Piaskówki i foki szare, sercówki i trawa morska: na powierzchni około 10 000 kilometrów kwadratowych można znaleźć niezwykłą różnorodność gatunkową, obejmującą około 10 000 zwierząt, roślin i mikroorganizmów, które potrafią dostosowywać się do zmiennych warunków i z których część występuje tylko tutaj. Każdego roku na Morzu Wattowym odpoczywa dziesięć do dwunastu milionów ptaków wędrownych, które zatrzymują się na wattach poszukując pożywienia w drodze z południowej Afryki do północnej Syberii, a nawet Kanady. Pod dnem morskim kryje się wyjątkowy skarb Morza Wattowego: w jednym metrze sześciennym wody, mułu i piasku żyje nawet 100 000 drobnych zwierząt – często są one dobrze ukryte i na pierwszy rzut oka niewidoczne.

Turyści korzystają z popularnych „wędrówek po wattach“, podczas których przewodnicy wyjaśniają tutejsze zjawiska przyrodnicze.
Turyści korzystają z popularnych „wędrówek po wattach“, podczas których przewodnicy wyjaśniają tutejsze zjawiska przyrodnicze. © dpa/pa

Morze Wattowe i ludzie

Czarny muł, słone powietrze, biały piasek wydmowy – i kolorowe kosze plażowe: Morze Wattowe to nie tylko ekologiczny skarb, lecz także popularny cel urlopowy. Nowy obiekt Światowego Dziedzictwa, do którego zalicza się także pięć wysp północnofryzyjskich i siedem wysp wschodniofryzyjskich, ma wiele do zaoferowania turystom. Celem jest głównie „doświadczanie Morza Wattowego“: każdego roku na liczące aż 450 kilometrów wybrzeże ściągają miliony urlopowiczów, by spędzić tu kilka godzin, dni lub tygodni. Wielu z nich chce poczuć pod palcami piasek czy raczej muł morskiego dna i wędruje po wattach podczas odpływu z podwiniętymi nogawkami. Inni wybierają przejażdżkę bryczką lub wycieczkę statkiem. Liczne centra informacyjne i ścieżki przyrodnicze parków narodowych na całej długości wybrzeża oraz na wyspach umożliwiają poznanie fascynującego świata Morza Wattowego. Praca edukacyjna łącząca turystykę i ochronę przyrody popularyzuje wiedzę o tej tak wyjątkowej nadmorskiej oazie.