Beton yerine sebze tarhı: Birlikte bahçecilik yapmak
Ortak bahçeler oldukça revaçta. İklim korumasını, entegrasyonu ve ortak şehir yaşamının yeni formlarını destekliyorlar.

Leipzig Hildegarten’deki devre dışı bırakılmış raylar, arnavut kaldırım taşları ve hizmet dışı bırakılmış bir tren vagonu arasında domatesler, meyve ağaçları ve mis gibi kokan baharat bitkileri yetişiyor. Eski yük garında bugün gönüllüler sebze tarhlarının üzerine eğilip suluyor, çapalıyor ve gülüşüyor. Çocuklar yakındaki macera parkında koşturuyor ve ılık yaz akşamlarında bir sinema perdesi üzerinde sinema filmleri oynuyor.

Eylül 2025’te varlığının onuncu yılını kutlayacak olan Hildegarten koordinatörü Friederike Christoph “Bizim için sebze ve meyvelerden çok daha fazlası söz konusu” diyor. “Şu sıcak günlerde pek çok insan burada gölge bir yer ve arkadaşlık arıyor, burası çok farklı insanların bir araya geldiği bir yer.”

Yeşil buluşma noktaları
Bugün neredeyse tüm Alman şehirlerinde ortak bahçeler kuruldu – sadece Berlin’de 137 tane var. Gönüllüler bu boş arazileri yeşil buluşma noktalarına çevirdi. Bahçeler genellikle kâr amacı gütmeyen dernekler, belediye bütçesi ya da vakıflar tarafından finanse ediliyor.

anstiftung Derneği merkezi bir aktör. Yönetim Kurulu Üyesi Christa Müller bu verimli gelişmeyi şöyle anlatıyor: “Şehir bölgelerindeki ne kadar fazla alan ortak bahçe inisiyatifleri tarafından ekilip biçilirse katılımcılar o kadar çeşitli olur.”

Müller, artık şehir yönetimlerinin bu hareketi fırsat olarak görmesinin kültürel bir dönüşüm olduğunu söylüyor: “Bazı belediyeler başlangıçta ortak bahçelere şüpheyle yaklaştı, özellikle de gerilla bahçeciliğinde izinsiz bir şekilde kamu alanlarına bitki ekilmesi durumunda.” Fakat yönetimler uzun zamandır bahçe işletmecileriyle yakın işbirliği içinde.
İklim koruması ve çeşitlilik
Ayrıca kültürlerarası bahçecilik göçmen kökenli insanlara kendi özel bilgilerini paylaşma, ilişkiler kurma ve her iki anlamda da yeni kökler salma imkanı sunuyor. Bu sayede kentsel bahçecilik toplumsal anlamda da önem kazanıyor.

Leipzig’e geri dönelim. Hildegarten’deki tren vagonunun yenilenerek bir eğitim ve buluşma yeri haline getirilmesi gerekiyor. “Burada sadece yeşillik yetişmiyor, aynı zamanda çok daha önemli şeyler yetişiyor: Topluluk” diye vurguluyor Friederike Christoph.