Endonezya'da „Alman Sezonu“
Endonezya'daki „Alman Sezonu“etkinlik ler dizisi, kasım ayına kadar sürüyor. Jakarta Goethe Enstitüsü Direktörü ve proje yöneticisi Heinrich Blömeke ile amaçlar ve içerikler hakkında bir söyleşi.
Sayın Blömeke, Endonezya'daki „Alman Sezonu“ eylül ayı başında başladı. Bunun nedeni nedir, nasıl bir şey tahayyül etmek gerekir?
„Alman Sezonu“ Dışişleri Bakanlığı'nın bir girişimi ve Endonezya'daki Goethe Enstitüsü, Jakarta Alman Büyükelçiliği ve Alman – Endonezya Dış Ticaret Odası Ekonid tarafından organize ediliyor. Projenin yönetimi Goethe Enstitüsü'ne verildi. Çin, Hindistan, Rusya ve Brezilya'da "Alman Yılı" adı verilen etkinlikler yapıldı. Bu yıl ise sıra Endonezya'daki "Alman Sezonu"nda – 250 milyon nüfusa sahip, demokrasi ile yönetilen üçüncü büyük ülke ve dünyanın en büyük müslüman ülkesi – Endonezya'nın Almanya için önemli bir partner olduğunun bir işareti. Bu yıl Frankfurt Kitap Fuarı'nın konuk ülkesi olan ve Alman kamuoyunun büyük dikkatini çekecek olan bu ülke, aynı zamanda uluslararası forumlarda ve uluslararası değişimde sahne almaya büyük ilgi duyduğunu açıkça gösteriyor.
Bu kültür festivali hangi temel üzerine kuruluyor?
Almanya ve Endonezya arasında hem politik, ekonomik düzeyde, hem de kültürel düzeyde uzun yıllara dayanan bir dostluk mevcut. Alman – Endonez kültürel ilişkileri geleneksel, çok sıkı ve çok yanlı. Bu ilişkiler 16. yüzyılda, Alman tüccarlar o zamanki doğu Hindistan'a ilk kez seyahat ettiklerinde başladı. Endonezya'da etkin olmuş çok Alman var. 20'inci Yüzyılda Bali'de yaşamış ve oradaki sanat alemini kalıcı bir biçimde değiştirmiş olan sanatçı Walter Spies; veya sık sık „Java'nın Humboldt'u“ olarak anılan Franz Wilhelm Junghuhn gibi. Ama bunun karşılığında Almanya'da iz bırakan Endonezler de var; bunların en başında Hollanda'da eğitilmiş ve daha sonra uzun yıllar Dresden'de yaşamış olan Javalı sanatçı Raden Saleh geliyor. Goethe Enstitüsü, onyıllardır Jakarta ve Bandung'daki enstitüleriyle temsil ediliyor; Alman Akademik Değişim Servisi DAAD, bir bölgesel ofisi ve okutmanlarıyla mevcut. Altmışlı ve yetmişli yıllarda 35.000'i aşkın Endonezyalı , Almanya'da üniversite tahsili yapıyordu, bu sayı doksanlı yıllardaki düşüşten sonra son yıllarda yeniden yükseliyor: Şu sıralarda yaklaşık 3500 Endonezyalı, Almanya'da üniversite öğrenimi yapıyor. „Alman Sezonu“ bu iyi ilişkiler üzerine inşa ediliyor ve ilişkileri derinleştirip yeni perspektifler açmaya çalışıyor.
„Alman Sezonu“ Kasım 2015'e kadar sürüyor. Program kaç etkinlik sunuyor, bu etkinlikler hangi alanlarda ve nerelerde yapılıyor?
Program, Endonezya'nın değişik şehirlerinde gerçekleşen 20 projeyi kapsıyor. Sadece Cakarta ve Cava'da bulunmak değil, aynı zamanda 17.000 adayı kapsayan bu ülkenin Sumatra veya Sulawesi gibi, henüz belki Almanya'yı tanıyan çok kişinin olmadığı bölümlerine de gitmek bizim büyük bir arzumuzdu. Program çok çeşitli ve en farklı alanlara değiniyor – bilim ve teknik, siyaset ve toplum, kültür ve spor. Bu bağlamda, Endonezya'da bu şekliyle belki şimdiye kadar yer almamış olan yeni ve yenilikçi formatlara da yoğunlaştık, örneğin Berlin Radyo Televizyon Korosu'nun etkileşimli koro konserleri veya Berlin Tiyatro Kollektifi'nin Yogyakarta lı amatör oyuncuları sahneye alan Rimini Protokolü gibi. Önemli bir tematik odak noktası da, kentsel mekan. Bu konuyla sadece açılış filmi „Metropolis“ veya „100% Yogyakarta“değil; aynı zamanda (Tobias Rehberger & Ade Darmawan'ın yer aldıkları „Market Share“)gibi sanatsal müdahalelerin veya („Green Cities“)gibi uzman konferansları da meşgul oluyor. Üniversite öğrenimi ve bilim merkezi Almanya için artan ilgiyi daha da teşvik etmek için Alman ekonomi ve araştırma ortamı ile ilgili („Forstering Ideas“) ve „Kaşifler Ülkesi Almanya “ gibi sergiler planlıyoruz. Futbol tutkunu Endonezya'da bir futbol yarışması da eksik kalamaz. Yarışmayı kazananlar dünya futbol şampiyonunun bir maçına gidebilecekler.
Doruk noktaları hangileri, neyi kesinlikle kaçırmamak gerekir?
İki ülke arasındaki değişimi ve sürdürülebilirlik perspektifleri sunan işbirliği projelerine büyük bir ağırlık vermek için çaba gösterdik. Doruk noktaları, Babelsberg Film Orkestrası tarafından çalınan canlı müzik eşliğinde Fritz Lang'ın „Metropolis“ filminin gösterimleri , Berlin Radyo Televizyon Korosu'nun Cakarta, Medan ve Bandung'daki korolorla gösterileri, veya Alman Bilgisayar Oyunu Ödülü'nü kazananların sunumuna eşlik edecek olan, Alman ve Endonez oyun programlayıcılarının buluşmaları („Game Mixer“). „Radikalleşme/Radikalleşmenin Geriletilmesi“ ve„21. Yüzyılda Din, Devlet ve Toplum" gibi her iki ülkedeki kritik güncel konular hakkındaki konferanslar da ilgi çekici. Frankfurtlu kültür kuruluşları (IndonesiaLAB) ile işbirliği içinde Alman ve Endonez müzisyenler ve koreograflar arasında da ortak çalışmalar gerçekleşiyor; bunlar Endonezya'da gösterilmeden önce, Frankfurt Kitap Fuarı'nda takdim edilecekler: Endonezya ve Almanya'daki çalışma buluşmalarında örneğin Modern Orkestra'nın müzisyenleri ve Endonezyalı genç müzisyenler, ilk gösterimleri Frankfurt, Cakarta, Bandung ve Yogyakarta'da yapılacak olan eserler oluşturdular. İşbirliği açılımını ön plana çıkaran bir diğer proje de, Endonezya'daki köklü figür tiyatrosu geleneği nedeniyle çok büyük ilgi çeken „Senlima“,Yogyakarta Kukla Tiyatrosu Papermoon ve Berlinli retro fütüristlerinin bir ortak yapımı. Bu iki grup çok sayıdaki çalışma aşamasında „sınırlar“ konusuyla yoğun biçimde meşgul oldu ve buradan, hem Endonezya'da hem de Almanya'da gösterilecek olan bir oyun geliştirdi.
Endonezya'da 2015 „Alman Sezonu“, Eylül – Kasım Ayları Arasında
