“İnsanların yüzündeki sevinç verdiğimiz uğraşlara değiyor”

Önce başımıza toz ve sıva dökülmeye başladı. Daha sonra evimizin duvarlarını boydan boya geçen devasa bir çatlak oluştu ve sarsıntı başladı. Şiddetli deprem Nepal’i sarstığında 2015 Nisanında sıcak bir Cumartesi günüydü. Ailemle beraber hızla bahçeye çıktık. O dönem ­Arbeiterwohlfahrt (AWO) International’ın Nepal ofisini yönetiyordum. AWO Internatıonal bir sosyal dayanışma kuruluşu, kalkınmaya yönelik işbirliği ve insani yardım çalışmalarının bir parçası. İlk şoku atlattıktan sonra hemen Berlin’deki merkezle haberleştim. Yalnızca birkaç saat içerisinde Aktion Deutschland Hilft birliğinden meslektaşlarımla ilk acil yardım çalışmalarını başlattık. AWO’nun Nepal’de sahip olduğu ilişkiler ağı çok güçlü. Bunda bizim burada kendi ofisimizin olmasının da etkisi var. Buradaki yapıları son derece iyi tanıyor ve pek çok ulusal partnerle birlikte çalışıyoruz. Bu sayede depremi izleyen günlerde ve haftalarda pek çok depremzedeye yardım malzemesi ulaştırabildik. AWO depremden bu yana Nepal’de toplam 50.000 depremzedeye yardım etti ve 1300 aileye geçici barınak sağladı. Çalışanlarımız ve gönüllüler haftalar boyu gece gündüz çalıştılar. Fakat insanların yüzündeki sevinç verdiğimiz uğraşlara değiyor. Depremin üzerinden birkaç ay geçmiş olmasına ­rağmen yapacak hala çok işimiz var. Depremzedeler yeni bir yaşama ­başlama umuduyla sık sık başka ülkelere kaçıyorlar. Fakat bu sırada çok ciddi tehlikelere de maruz kalıyorlar: Pek çok insan kaçış sırasında ­insan kaçakçılarının tuzağına düşüyor ya da gittikleri yerlerde insanlık dışı koşullarda çalıştırılıyor. Yürüttüğümüz pek çok proje tüm dünyada daha iyi çalışma koşullarının sağlanmasına ve insanları insan ticaretinden korumaya yöneliyor.”