Energia z Północy
Zrównoważony rozwój w Niemczech: wspólny projekt ma na celu zapewnienie energii dla zrównoważonej gospodarki w Europie.
Jaką rolę odgrywa Morze Północne w niemieckich planach zrównoważonego rozwoju?
Morze Północne od dawna jest jednym z największych dostawców energii dla Europy. Przez dziesięciolecia była to ropa naftowa, od wielu lat jest to energia elektryczna wytwarzana z energii wiatrowej. Już teraz obliczeniowa moc elektrowni offshore wynosi 12 gigawatów rocznie, do 2030 roku powinna wynosić 60 gigawatów, a do 2050 roku nawet 300 gigawatów.
Kto nad tym pracuje?
Tak ambitne cele nie mogą zostać osiągnięte przez poszczególne państwa w pojedynkę; można to zrobić jedynie w drodze współpracę. Niemcy i Dania od pewnego czasu współpracują w tym zakresie na zasadzie dwustronnej, np. przy budowie farmy wiatrowej Kriegers Flak na Morzu Bałtyckim wspólnie ze Szwecją. Oba kraje są członkami stowarzyszenia na rzecz współpracy energetycznej w regionie mórz północnych NSEC wraz z 7 innymi państwami UE i Komisją Europejską. Wspólnym celem jest zwiększenie produkcji energii na Morzu Północnym.
Co kryje się za wizją „Offshore Hub”?
Po pierwsze: wkrótce nie będzie to już wizja! W 2016 roku niemiecko-holenderski operator sieci Tennet opracował koncepcję ogromnego hubu energetycznego na Morzu Północnym, który z jednej strony zbierałby prąd z różnych farm wiatrowych, a z drugiej dystrybuował go do wielu państw. Za pośrednictwem tych linii współpracujące państwa mogłyby również wymieniać się energią elektryczną. Wizja ta jest obecnie realizowana w bardziej rozwiniętej, zdecentralizowanej wersji. Na początku 2021 roku Dania wraz z partnerami podjęła decyzję o budowie pierwszej z kilku wysp energetycznych u wybrzeży Jutlandii. Koszty do momentu oddania do użytku w 2033 roku szacowane są na 28,24 mld euro.
Jakie zadanie mają spełniać wyspy energetyczne?
Oprócz wspomnianych wyżej zadań związanych z gromadzeniem i dystrybucją energii elektrycznej z kilku farm wiatrowych, ma się tam również odbywać przekształcanie energii elektrycznej w gaz (Power-to-Gas), tj. produkcja wodoru, w celu dostarczania paliwa dla przemysłu, statków i transportu. Ponieważ obecnie tylko około 60 procent obliczonej mocy wiatru może być faktycznie wykorzystane, produkcja wodoru w zauważalny sposób zwiększyłaby wydajność morskich farm wiatrowych.
You would like to receive regular information about Germany? Subscribe here:
