Na pole

Pośród szklarni, pól warzywnych i nowych zabudowań we frankfurckiej dzielnicy Oberrad znajduje się teren spółdzielni „Die Kooperative“. Nie zobaczymy tu klasycznego gospodarstwa ekologicznego, lecz tętniący życiem projekt wspólnotowy: pola uprawiane przez spółdzielnię oraz działki przeznaczone dla miejskich ogrodników-hobbystów. Regularnie z gospodarstwa wyrusza rower cargo wypełniony skrzynkami z warzywami, które trafiają do odbiorców we Frankfurcie i okolicach. 

Spółdzielnia powstała w 2018 r. „Dwóch założycieli chciało stworzyć strukturę, która umożliwi mieszkańcom miasta łatwy dostęp do zrównoważonej i regionalnej żywności“ mówi Karolin Munte, członkini zarządu spółdzielni. 

Sezonowo i regionalnie: pomysł kosza ze zbiorami 

Sercem projektu jest tzw. Erntekiste, czyli kosz ze zbiorami. Jest to cotygodniowa dostawa sezonowych warzyw ekologicznych. Na życzenie można ją uzupełnić o owoce, miód, chleb, jajka czy sok. Spółdzielnia zaopatruje w ten sposób około 400 gospodarstw domowych. Produkty pochodzą z własnych upraw i hodowli oraz od partnerskich gospodarstw z regionu. 

Zawartość kosza nie jest ustalana według preferencji klientów. „U nas nie zamawia się konkretnych warzyw. Do kosza trafia to, co w danym momencie dojrzewa” wyjaśnia Munte. Asortyment jest celowo ograniczony. „Chcemy, aby żywność znów była postrzegana jako coś wartościowego, a ludzie zrozumieli, że nie pochodzi ona z półek sklepowych. Zamiast stawiać na wybór w sklepie, stawiamy na sezonowość“. Warto też poczekać na smak: „Kiedy jesz pomidory tylko wtedy, gdy jest na nie sezon, wtedy smakują zupełnie inaczej – dużo intensywniej” – dodaje Munte. 

Nic się nie marnuje. Aby zapobiec marnowaniu żywności spółdzielnia dostosowuje wielkość zbiorów do rzeczywistych potrzeb odbiorców. Jeśli jednak coś zostanie, trafia np. do organizacji zajmujących się dzieleniem się jedzeniem (koncepcja „Foodsharing”). 

Własne działki budują wspólnotę 

Oprócz zamawiania koszy ze zbiorami, członkowie spółdzielni mogą również zaangażować się aktywnie – np. wynajmując działkę. Wiosną uprawiana jest ona wspólnie, a potem każdy opiekuje się swoją częścią, pielęgnując ją i zbierając plony. „Na początku pomagamy przy planowaniu upraw i wspieramy w trakcie sezonu – przez nasz zespół ogrodniczy lub bardziej doświadczonych członków” mówi Munte.  

Za tą inicjatywą stoi nie tylko chęć edukacji ekologicznej, ale także potrzeba budowania więzi społecznych: „Staramy się tworzyć przestrzeń, w której ludzie mogą się spotkać, zaangażować i uczyć się od siebie nawzajem”.