Zachować dla potomności
O wpisanie na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO ubiegało się wiele fascynujących miejsc w Niemczech. Zapraszamy do obejrzenia tych, które znalazły się na liście.
W Niemczech znajduje się 51 obiektów światowego dziedzictwa UNESCO. Na trwającym od 16 do 31 lipca 2021 r. posiedzeniu Komitetu Światowego Dziedzictwa UNESCO podjęto decyzję o przyznaniu wyróżnienia kilku następnym. Pokażemy Ci, o które miejsca chodzi:
Wzgórze Mathildenhöhe w Darmstadt
Pierwotnie wzgórze Mathildenhöhe było winnicą, później utworzono park. Dziś mieści się tu Kolonia Artystów w Darmstadt, zespół domów i budynków zaprojektowanych przez różnych artystów na początku XX wieku, głównie w stylu secesyjnym. Niektórzy z nich również w nich mieszkali. Można też zobaczyć rzeźby i posągi oraz Kaplicę Rosyjską. Wieża Ślubna zaprojektowana przez architekta Josepha Marię Olbricha, ukończona w 1908 roku, jest symbolem Darmstadt. Do listy dołączyło Mathildenhöhe. „Darmstadt, jego obywatele mogą być dumni“, powiedział nadburmistrz Jochen Partsch.
Miasta SchUM: Speyer, Wormacja i Moguncja
Miasta Speyer, Wormacja i Moguncja, położone nad środkowym Renem, miały w średniowieczu ogromne znaczenie dla Żydów aszkenazyjskich. Do dziś zachowały się tu ważne budowle i imponujące historyczne cmentarze. Ale dziedzictwo tych miast ma również wymiar niematerialny: ukształtowały one kulturę, religię i prawodawstwo Żydów Europy Środkowej i Wschodniej. „SchUM” to akronim utworzony z pierwszych liter średniowiecznych hebrajskich nazw trzech miast (Schpira, Waw, Mem). Teraz te związane z kulturą żydowską miejsca zostały uznane za Światowe Dziedzictwo Kultury.
Znaczące europejskie uzdrowiska
W XIX wieku w Europie nastąpił rozkwit kultury kąpieliskowej. Niektóre europejskie uzdrowiska cieszyły się międzynarodową sławą, stając się tym samym idealnym miejscem wymiany intelektualnej i kulturalnej. Miasta te posiadały nie tylko szczególną architekturę uzdrowiskową, ale również warte obejrzenia budynki zdrojowe, wille i parki. Z Niemiec na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO zostały wpisane Ems, Bad Kissingen i Baden-Baden.
Naddunajska granica (Donaulimes)
Zabezpieczony kasztelami i wieżami strażniczymi Dunaj tworzył granicę rzeczną Imperium Rzymskiego. To, co pozostało z fortyfikacji granicznych, można oglądać do dziś w różnych muzeach. Granica przebiegała nie tylko przez terytorium dzisiejszych Niemiec: Austria, Słowacja, Węgry i Niemcy wspólnie złożyły wniosek o wpis na Listę Światowego Dziedzictwa.
Limes dolnogermański
Dzisiejsza Holandia oraz niemieckie kraje związkowe Nadrenia Północna-Westfalia i Nadrenia-Palatynat stanowiły niegdyś region graniczny Imperium Rzymskiego. Również tutaj Ren tworzył granicę rzeczną z Germanią. Z tego powodu nazywana jest ona również „mokrą granicą”. Stacjonowało tu do 30 000 żołnierzy rzymskich, kwitła kultura, a miasta Nadrenii przeżywały w tym okresie swój pierwszy rozkwit. Pod przewodnictwem Holandii region ten ubiega się obecnie o wpisanie limesu dolnogermańskiego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Złożony pod przewodnictwem Holandii wniosek regionu o wpisanie na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO Dolnogermańskiego Limesu został uwieńczony sukcesem.
