Artykuł 5: Wolność prasy

W dniu 10 grudnia 1948 roku Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych obradowało w Paryżu, aby podpisać unikalny dokument: „Powszechną Deklarację Praw Człowieka“. Ta deklaracja zasad, powstała w wyniku straszliwych doświadczeń drugiej wojny światowej, miała stanowić podstawę rozwoju demokratycznych społeczeństw.

W paragrafie 19 stwierdza się: „Każdy ma prawo do wolności poglądów i wypowiedzi”. Wolność poglądów i wolność prasy, jej siostra bliźniaczka, są zatem niezbywalnym prawem wszystkich ludzi. Są one zapisane w art. 5 niemieckiej Ustawy Zasadniczej.

W wielu częściach świata prawo to jest jednak ograniczone lub odebrane. Na przykład światowa mapa wolności prasy organizacji „Reporterzy bez granic” pokazuje wiele na czerwono zaznaczonych krajów, w których wolność prasy jest zagrożona. Smutnym jest stwierdzenie, że w coraz większym stopniu dzieje się to również w krajach Unii Europejskiej.

Jakiej odwagi potrzeba, przezwyciężenia jakiego strachu, w tym również strachu przed śmiercią, aby w państwach autorytarnych lub dyktaturach korzysta z prawa do niezależnych sprawozdań. Nie jest bowiem przypadkiem, że w sytuacji rozwoju systemów autorytarnych niezależne, krytyczne dziennikarstwo jest zawsze jedną z pierwszych ofiar.

Wolna i niezależna prasa przybliża nas do świata. Dziennikarze opisują i wyjaśniają piękne i zbyt często, niestety, straszne wydarzenia; podążają za prawdą, każdego dnia na nowo. Dziennikarstwo powinno informować, a nie zajmować się misjonarstwem. Dziennikarze nie są „czwartą władzą”, ale kontrola rządzących jest oczywiście jednym z ich najszlachetniejszych zadań. Pociągają rządzących do odpowiedzialności. Dziennikarstwo jako siła orientacyjna dostarcza faktów i argumentów do publicznego dyskursu.

Wolna prasa nie może być kontrolowana przez państwo; na przykład w Niemczech kodeks Rady Prasowej stanowi dobrą podstawę do samokontroli. Wolna prasa nie jest wolna od błędów, ale musi być rozliczalna i przejrzysta oraz musi dokładać szczególnej staranności. Wolność prasy potrzebuje odpowiedzialnych dziennikarzy, podobnie jak i odpowiedzialnych obywateli. Demokracja nie jest możliwa bez wolności poglądów i wolności prasy. Nie mamy prawa narażać tego podstawowego prawa.

Wolność prasy czyni wolnym.
 

Ustawa Zasadnicza Republiki Federalnej Niemiec, artykuł 5: Wolność prasy
 

(1) Każdy ma prawo do swobodnego wypowiadania i rozpowszechniania swoich poglądów w słowie, piśmie i obrazie oraz do pozyskiwania bez przeszkód informacji z powszechnie dostępnych źródeł. Zapewnia się wolność prasy oraz wolność informacji za pośrednictwem radia, telewizji i filmu. Nie stosuje się cenzury.

(2) Powyższe prawa podlegają ograniczeniom wynikającym z przepisów ogólnych ustaw, przepisów ustawowych o ochronie młodzieży i prawa do czci osobistej.

(3) Zapewnia się wolność sztuki i nauki, badań naukowych i nauczania. Wolność nauczania nie zwalnia od obowiązku wierności wobec konstytucji.

© www.deutschland.de

You would like to receive regular information about Germany? Subscribe here: